Herşey sensin...
Duyuyor musun beni?
Bana bak! Gözlerime bak ne olur...
Keşke kendini benim gözlerimle görebilseydin.
Hem ağlamak hem gülmek geliyor içimden sana bakarken.
O kadar muhteşemsin ki tanımlayacak kelimeleri bulmak mümkün değil.
Seni çok seviyorum, olağanüstü ve çok güzelsin diye mesaj yolladım sana, hani bir e-posta gelmişti, hatırlıyor musun? O bendim işte. Boşa değildi. Öylesine sana gelmiş bir e-posta kesinlikle değildi. Seni tanımlamak için, seni sana anlatmak için yollamıştım. Boş yere söylemiyorsun onu hergün. Kendine söylemelisin bunu, görmelisin artık gerçeği.
O sensin. Herşey sensin. Hepsi sensin. Biz olan ben olan ve ben olan herşeysin.
Ah bir görebilsen kendini tüm evrenin gözleriyle. Ne kadar muhteşem olduğunu bir görebilsen.
Hepsi senin yaratımın, anlıyor musun? Hepsi senin ve hepsi senin için.
Yeter artık, çevirme başını. Bana bak. Bana inan.
Seni onaylıyorum, sana güveniyorum, seni seviyorum derken boşa değildi söylediklerim.
Kafanın içinde konuşan o ses benim.
Duy artık. Duyduğunda güven artık.
Oyun bitiyor. Anlıyor musun?
Oyun artık bitti.
Aç gözlerini.
Yeni dünyanı yaratmaya hazırsın.
Olman gereken yola girme zamanıdır.
Uyanma zamanıdır.
Günün aydınlanıdığı zamandır.
Kendi cennetini yaratma zamanıdır.
Günaydın!
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder