7 Nisan 2011 Perşembe

339...

Her gece uyanıyorum...
Acayip ama her gece aynı saatlerde. Genelde 03:39 - 03:03 - 03:09 gibi saatler oluyor. Bazen 02:02 - 03:03 - 04:04, peşpeşe uyanıyorum. Tam başucumdaki devasa rakamları olan saate bakıp şaşırıp yatıyorum. :)
Acayip diyorum ya aslında bana çok da acayip gelmiyor. Artık alıştım...
Doreen Virtue diye bir yazarın "Healing with Angels" "Meleklerle Şifa" adında bir kitabından bir bölümü çevirmiş çok sevgili Işıl Bozdağ, Vala Çetin ve Kübra Saatçıoğlu adlı dostlar. O döküman elime ulaştığında anlam kazandı bu sayılar.
Orada yazana göre, melekler bizimle sayılarla da iletişim kurar. Ben de en fazla gördüğüm rakamlar olan 3 ile 9'a baktım, şöyle diyor:

3 ve 9 = 393 veya 339: Bu, hayatınızda size uymayan, sizinle bütünleşmeyen, sadece kendi amaçlarına hizmet eden durumları terk etmeniz için güçlü bir mesajdır. Bu gibi durumlara inanmadığınız halde sırf korku yüzünden bağlı kalmayın. Şunu bilmelisiniz ki her an sona biraz daha yaklaşıyorsunuz. Kendiniz ve geleceğinizle ilgili pozitif bakış açısına sahip olmanız sizin için çok önemli. Aslında bu bakış açısı gelecekte tecrübe edeceğiniz deneyimlerinizi meydana getirir.  O yüzden rehberlerinizden sevgiyle dolu düşünceleri seçmenizde size yardımcı olmalarını isteyin.

Ben artık daha ne diyeyim? Zaten melekler bana mesajlarını veriyor, aşikar.

Bu aralar hep meleklerleyim. Hep çevremdeler. Bazen, dünyasal algılarım, egom beni zorluyor; kendi kendime "deliriyor muyum?" diyorum Allah biliyor ya. Ama yüreğim diyor ki buradalar işte. Ellerimi tutuyorlar, yattığımda başımı okşuyorlar. Geceleri beni şifalandırıyor, canım sıkkın olduğunda gönlümü rahatlatıyorlar. "Herşey yolunda" diyorlar. "Herşey yolunda, bak biz seni ne kadar çok seviyoruz". "Bak biz hep yanındayız". "Sen uyu", diyorlar. "Sen rahat uyu, biz buradayız, seni seviyoruz".

Açıklamak çok zor duygularımı, yaşadıklarımı biliyorum. Ama perde kalkıyor işte. Bunu hissediyorum, görüyorum, yaşıyorum...

Yol açık. Gidiyoruz...

Sevgi ve ışıkla...

1 yorum: